آنچه که در ادامه ميخوانيد، متن کاملي است از بيانات و نظرات مقام معظم رهبري که طي دو سال گذشته درباره " 9 دي" بيان شدهاند.
معظمله که در بيانات اخير خود در ديدار با اعضاي ستاد بزرگداشت حماسه 9 دي تصريح فرمودند فتنه يک بيماري بود که با اقدامات سياسي و امنيتي قابل دفع شدن نبود، و به يک حضور عظيم مردمي نياز داشت؛ همواره راجع به 9 دي تأکيدات مهمي را بيان کردهاند که نصبالعين قرار دادن آنها براي تمام خواص و عموم مردم ميتواند روشني بخش راه آينده کشور و اسلام ناب باشد.
در حقيقت، 9 دي آنطور که در کلام رهبر فرزانه ما تبلور يافته، نمادي از بصيرت، دشمنشناسي و حضور در عرصه مجاهدانه توسط مردم مسلمان ايران است.
***
در تاريخ ماندگار شد
روزهاى سال، به طور طبيعى و به خودى خود همه مثل همند؛ اين انسانها هستند، اين ارادهها و مجاهدتهاست که يک روزى را از ميان روزهاى ديگر برميکشد و آن را مشخص ميکند، متمايز ميکند، متفاوت ميکند و مثل يک پرچمى نگه ميدارد تا راهنماى ديگران باشد. روز عاشورا - دهم محرم - فى نفسه با روزهاى ديگر فرقى ندارد؛ اين حسين بن على (عليه السّلام) است که به اين روز جان ميدهد، معنا ميدهد، او را تا عرش بالا ميبرد؛ اين مجاهدتهاى ياران حسين بن على (عليه السّلام) است که به اين روز، اين خطورت و اهميت را ميبخشد. روز نوزدهم دى هم همين جور است، روز نهم دىِ امسال هم از همين قبيل است. نهم دى با دهم دى فرقى ندارد؛ اين مردمند که ناگهان با يک حرکت - که آن حرکت برخاسته از همان عواملى است که نوزدهم دىِ قم را تشکيل داد؛ يعنى برخاسته ى از بصيرت است، از دشمنشناسى است، از وقتشناسى است، از حضور در عرصهى مجاهدانه است - روز نهم دى را هم متمايز ميکنند.
مطمئن باشيد که روز نهم دىِ امسال هم در تاريخ ماند؛ اين هم يک روز متمايزى شد. شايد به يک معنا بشود گفت که در شرائط کنونى - که شرائط غبارآلودگىِ فضاست - اين حرکت مردم اهميت مضاعفى داشت؛ کار بزرگى بود. هرچه انسان در اطراف اين قضايا فکر ميکند، دست خداى متعال را، دست قدرت را، روح ولايت را، روح حسين بن على (عليه السّلام) را مىبيند. اين کارها کارهائى نيست که با ارادهى امثال ما انجام بگيرد؛ اين کار خداست، اين دست قدرت الهى است؛ همان طور که امام در يک موقعيت حساسى - که من بارها اين را نقل کردهام - به بنده فرمودند: «من در تمام اين مدت، دست قدرت الهى را در پشت اين قضايا ديدم». درست ديد آن مرد نافذِ بابصيرت، آن مرد خدا.
_ بيانات در ديدار مردم قم در سالگرد قيام نوزدهم دى ماه 19/10/1388
مجاهدت به نفع انسان
در شرائط فتنه، کار دشوارتر است؛ تشخيص دشوارتر است. البته خداى متعال حجت را هميشه تمام ميکند؛ هيچ وقت نميگذارد مردم از خداى متعال طلبگار باشند و بگويند تو حجت را براى ما تمام نکردى، راهنما نفرستادى، ما از اين جهت گمراه شديم. در قرآن مکرر اين معنا ذکر شده است. دست اشاره ى الهى همه جا قابل ديدن است؛ منتها چشم باز ميخواهد. اگر چشم را باز نکرديم، هلال شب اول ماه را هم نخواهيم ديد؛ اما هلال هست. بايد چشم باز کنيم، بايد نگاه کنيم، دقت کنيم، از همه ى امکاناتمان استفاده کنيم تا اين حقيقت را که خدا در مقابل ما قرار داده است، ببينيم.
مهم اين است که انسان اين مجاهدت را بکند. اين مجاهدت به نفع خود انسان است؛ خداى متعال هم در اين مجاهدت به او کمک ميکند. نوزده دىِ مردم قم در سال 56 از اين قبيل بود، نهم دىِ امسالِ آحاد مردم کشور - که حقيقتاً اين حرکت ميليونى فوقالعاده ى مردم حرکت عظيمى بود - از همين قبيل است، و قضاياى گوناگونى که ما در طول انقلاب از اين چيزها کم نداشتيم. اين مجاهدت، راه را به ما نشان ميدهد.
_ بيانات در ديدار مردم قم در سالگرد قيام نوزدهم دى ماه 19/10/1388
حجت بر همه تمام شد
يک نکته را هم به جوانان عزيز انقلابى، به فرزندان عزيز انقلابى خودم، به فرزندان بسيجى - از زن و مرد - عرض بکنم: جوانان از اطراف و اکناف کشور، از آنچه که تهتّک بيگانگان از ايمان دينى به گوششان ميخورد يا با چشمشان مىبينند، عصبانى هستند؛ وقتى مى بينند روز عاشورا چگونه يک عدهاى حرمت عاشورا را هتک ميکنند، حرمت امام حسين را هتک ميکنند، حرمت عزاداران حسينى را هتک ميکنند، دلهاشان به درد مىآيد، سينههاشان پر ميشود از خشم؛ البته خوب، طبيعى هم هست، حق هم دارند؛ ولى ميخواهم عرض بکنم جوانهاى عزيز مراقب باشند، مواظب باشند که هرگونه کار بى رويهاى، کمک به دشمن است. اينجا جوانها تلفن ميکنند - ميفهمم من، ميخوانم، غالباً تلفنها و نامه ها را خلاصه ميکنند، هر روز مى آورند، من نگاه ميکنم - مى بينم همين طور جوانها گلهمند، ناراحت و عصبانى؛ گاهى هم از بنده گله ميکنند که چرا فلانى صبر ميکند؟ چرا فلانى ملاحظه ميکند؟ من عرض ميکنم؛ در شرائطى که دشمن با همهى وجود، با همهى امکاناتِ خود درصدد طراحى يک فتنه است و ميخواهد يک بازى خطرناکى را شروع کند، بايد مراقبت کرد او را در آن بازى کمک نکرد. خيلى بايد با احتياط و تدبير و در وقت خودش با قاطعيت وارد شد. دستگاههاى مسئولى وجود دارند، قانون وجود دارد؛ بر طبق قانون، بدون هيچگونه تخطى از قانون، بايستى مُرّ قانون به صورت قاطع انجام بگيرد؛ اما ورود افرادى که شأن قانونى و سمت قانونى و وظيفه ى قانونى و مسئوليت قانونى ندارند، قضايا را خراب ميکند. خداى متعال به ما دستور داده است: «و لايجرمنّکم شنئان قوم على ان لاتعدلوا اعدلوا هو اقرب للتّقوى». بله، يک عدهاى دشمنى ميکنند، يک عدهاى خباثت به خرج ميدهند، يک عده اى از خباثتکنندگان پشتيبانى ميکنند - اينها هست - اما بايد مراقب بود. اگر بدون دقت، بدون حزم، انسان وارد برخى از قضايا بشود، بىگناهانى که از آنها بيزار هم هستند، لگدمال ميشوند؛ اين نبايد اتفاق بيفتد. من برحذر ميدارم جوانهاى عزيز را، فرزندان عزيز انقلابىِ خودم را از اينکه يک حرکتى را خودسرانه انجام بدهند؛ نه، همه چيز بر روال قانون.
مسئولين کشور بحمداللَّه چشمشان هم باز است، مىبينند؛ مىبينند مردم در چه جهتى دارند حرکت ميکنند. حجت بر همه تمام شده است. حرکت عظيم روز چهارشنبهى نهم دى ماه حجت را بر همه تمام کرد. مسئولين قوهى مجريه، مسئولين قوهى مقننه، مسئولين قوهى قضائيه، دستگاههاى گوناگون، همه ميدانند که مردم در صحنهاند و چه ميخواهند. دستگاهها بايد وظائفشان را انجام بدهند؛ هم وظائفشان در مقابل آدم مفسد و اغتشاشگر و ضدانقلاب و ضدامنيت و اينها، هم وظائفشان در زمينهى ادارهى کشور.
_ بيانات در ديدار مردم قم در سالگرد قيام نوزدهم دى ماه 19/10/1388
راه انقلاب اين است
بدخواهانى که سى سال است عليه اين انقلاب و عليه اين مردم هر کارى توانستند، کردند، اينها هم فرصت را مغتنم شمردند و با تبليغاتِ خودشان وارد ميدان شدند. بيش از اين، کارى نميتوانستند بکنند. اگر آمريکائىها و انگليسىها و صهيونيستها ميتوانستند نيرو وارد خيابانهاى تهران بکنند، يقين بدانيد ميکردند. اگر برايشان امکان داشت که با حضور وابستگان و مزدوران خودشان از خارج، عرصه را آنچنان که ميخواهند، هدايت کنند، ميکردند. منتها ميدانستند که اين کار به ضررشان تمام ميشود. تنها کارى که ميتوانستند بکنند، اين بود که در صحنهى تبليغات، در صحنهى سياست جهانى، از آشوبگر، از اغتشاشگر حمايت کنند. رؤساى جمهور کشورهاى مستکبر در اين قضيه وارد ميدان شدند؛ اغتشاشگران خيابانى و خرابکارانى را که با آتش زدن ميخواهند موجوديت خودشان را نشان بدهند، ملت ايران ناميدند؛ شايد بتوانند اوضاع را آنچنان که طبق ميل خودشان است، در افکار عمومى دنيا و کشورمان تصوير و ترسيم کنند؛ اما شکست خوردند.
قوىترين و آخرين ضربه را ملت در روز نهم دى و بيست و دوى بهمن وارد کرد. کار ملت ايران در بيست و دوم بهمن، کار عظيمى بود؛ نُه دى هم همين جور. يکپارچگى ملت آشکار شد. همهى کسانى که در عرصهى سياسى به هر نامزدى رأى داده بودند، وقتى ديدند دشمن در صحنه است، وقتى فهميدند اهداف پليد دشمن چيست، نسبت به آن کسانى که قبلاً به آنها خوشبين هم بودند، تجديد نظر کردند؛ فهميدند که راه انقلاب اين است، صراط مستقيم اين است. در بيست و دوى بهمن، ملت همه با يک شعار وارد ميدان شدند. خيلى تلاش کردند، شايد بتوانند بين ملت دودستگى ايجاد کنند؛ اما نتوانستند. و ملت ايستاد؛ اين پيروزى ملت بود. از بيست و دوم خرداد تا بيست و دوم بهمن - هشت ماه - يک فصل پرافتخار و پرعبرتى براى ملت ايران بود؛ اين يک درس شد. آگاهى جديدى به وجود آمد. فصل تازهاى در بصيرت ملت ايران گشوده شد. اين يک زمينهى بسيار مهمى است. بايد بر اساس اين زمينه، حرکت کنيم.
_ بيانات در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوي 01/01/1389
لحظهي نيازها
شوراى شما بحمدالله اين خصوصيت را داشته است. دلائل زيادى هم براى اين هست؛ آخرىاش همين نهم دى است؛ قبلش - ده سال قبل از اين - 23 تير است که اشاره فرمودند؛ آن روز هم نياز لحظهها بود؛ اين يک کار متعارف و معمولى نبود. راهپيمائى مردم در بيست و دوى بهمن با همهى عظمتى که دارد - که حالا عرض خواهم کرد - يک کار متعارف است، يک کار روانشده است، شناختهشده است، متوقع است که انجام بگيرد و انجام ميگيرد؛ اما بيست و سهى تير در سال 78، يک کار متعارف نبود، يک کار متوقع نبود؛ اهميت داشت که اين مجموعه بداند و بفهمد که اين کار در آن شرائط، لازم است و آن را انجام بدهد. کار نهم دى ماهِ امسال هم همين جور بود. شناختن موقعيت، فهميدن نياز، حضور در لحظهى مناسب و مورد نياز؛ اين اساس کار است که مؤمن بايد اين را هم با خود همراه داشته باشد تا بتواند وجودش مؤثر بشود؛ آن کارى را که بايد انجام بدهد، بتواند انجام بدهد. خوب، الحمدلله شوراى هماهنگى تبليغات اين خصوصيت را داشته است، نشان داده است؛ هم در دههى اول، در اوضاع و احوال گوناگون آن دهه - در دوران دفاع مقدس، قبل از دفاع مقدس، بعد از دوران دفاع مقدس - هم بعد از رحلت امام در مناسبتهاى مختلف که قلههائى را در تاريخ ما به وجود آورد. يکى از اين قلههاى فراموش نشدنى، همين نهم دى امسال بود.
_ بيانات در ديدار با اعضاي شوراى هماهنگى تبليغات اسلامى 29/10/1388
يک حرکت بدون فراخوان
راز ماندگارى اين انقلاب، اتکاى به ايمانهاست؛ اتکاى به خداست. لذا شما مىبينيد آن روزى که تودهى عظيم مردم در سرتاسر کشور احساس کنند که دشمنىاى متوجه انقلاب است، احساس کنند که دشمنىِ جدىاى وجود دارد، بدون فراخوان حرکت ميکنند مىآيند. روز نهم دى شما ديديد در اين کشور چه اتفاقى افتاد و چه حادثهاى پيش آمد. دشمنان انقلاب که هميشه سعى ميکنند راهپيمائىهاى ميليونى را بگويند چند هزار نفر آمدهاند - تحقير کنند، کوچک کنند - اعتراف کردند و گفتند در طول اين بيست سال، هيچ حرکت مردمىاى به اين عظمت در ايران اتفاق نيفتاده است؛ اين را نوشتند و گفتند. آن کسانى که سعى در کتمان حقائق دربارهى جمهورى اسلامى دارند، اين را گفتند. علت چيست؟ علت اين است که مردم وقتى احساس ميکنند دشمن در مقابل نظام اسلامى ايستاده است، مىآيند توى ميدان. اين حرکتِ ايمانى است، اين حرکتِ قلبى است؛ اين چيزى است که انگيزهى خدائى در آن وجود دارد؛ دست قدرت خداست، دست ارادهى الهى است؛ اين چيزها دست من و امثال من نيست. دلها دست خداست. ارادهها مقهور ارادهى پروردگار است. وقتى حرکت خدائى شد، براى خدا شد، اخلاص در کار بود، خداى متعال اينجور دفاع ميکند. لذا ميفرمايد: «انّ اللَّه يدافع عن الّذين امنوا». اين را دشمنان نظام اسلامى نميفهمند، تا امروز هم نفهميدند؛ لذا تهديد ميکنند، حرف ميزنند، روشهاى گوناگون را به کار ميگيرند، به خيال خودشان ميگردند نقطه ضعف براى جمهورى اسلامى پيدا کنند؛ گاهى اسم حقوق بشر را مىآورند، گاهى اسم دموکراسى را مىآورند؛ ترفندهائى که امروز براى مردم دنيا حقيقتاً ترفندهاى مسخره است. ميگويند افکار عمومى؛ اما افکار عمومى اگر اين حرفها را از آمريکا و صهيونيسم باور ميکرد، اينجور در دنيا، در کشورهاى مختلف، ملتهاى مختلف، در مواقع گوناگون، نفرت خودشان را از اين سران مستکبر نشان نميدادند، که مىبينيد نشان ميدهند. هر جا سفر ميکنند، گروهى از مردم عليهشان شعار ميدهند. پيداست که افکار عمومى دنيا فريب ترفندهاى اينها را نخورده است.
_ بيانات در ديدار فرمانده و پرسنل نيروى هوائى ارتش جمهوري اسلامي ايران 19/11/1388
بدون علما ممکن نبود
يک مسئلهى بسيار مهم و استثنائى است؛ يکى از تمايزات نظام جمهورى اسلامى اين است. مجموعهى خبرگان، مجموعهى علماى صاحبنام و صاحب شأن در بين مردم، و مورد اعتماد مردم در همهى قضايا، بخصوص در قضيهى بسيار مهم رهبرى و انتخاب رهبرى و قضاياى مربوط به آن محسوب ميشود. و همين حضور اثرگذار و حساس در بين مردم، آثار و برکات خودش را داشته است و دارد. حضور مردم در حوادث بزرگ و مهم و اعلان موضعى که ميکنند - مثل راهپيمائى مهم بيست و دوم بهمن، که واقعاً يک پديدهى عظيمى بود در تاريخ انقلاب در اين شرائط و با اين اوضاع و احوال؛ و قبل از آن، حضور مردم در خيابانها در سراسر کشور در نهم دى - بدون اينکه علما و راهنمايان معنوى مردم که مورد اعتماد آنها هستند، دلهاى مردم را به حقائق اين انقلاب متوجه کنند، ميسر نميشد. نقش علماى دين در هدايت مردم، منحصر نميشود به هدايت در امور فرعى و مسائل شخصى و اينها. مهمتر از همهى اينها، هدايت مردم است در مسئلهى عظيم اجتماعى و مسئلهى حکومت و مسئلهى نظام اسلامى و وظائفى که مترتب بر اين هست در مقابلهى با حوادث جهانى. يقيناً اگر نقش علماى دين و راهنمايان روحانى حذف ميشد و وجود نميداشت، اين انقلاب تحقق پيدا نميکرد؛ اين نظام به وجود نمىآمد و باقى نميماند، با اين همه مشکلات فراوانى که در سر راه اين انقلاب به وجود آوردند. بنابراين علماى دين - که از جملهى برترين آنها، مجموعهى خبرگان هستند - تأثير ماندگار و مستمرى در حوادث جامعه و سرنوشت جامعه دارند؛ که خوب، آثارش را بحمداللَّه مىبينيم.
_ بيانات در ديدار اعضاى مجلس خبرگان رهبرى 06/12/1388
دنيا خيره شد
شما ديديد فتنهاى به وجود آمد، کارهائى شد، تلاشهائى شد، آمريکا از فتنهگران دفاع کرد، انگليس دفاع کرد، قدرتهاى غربى دفاع کردند، منافقين دفاع کردند، سلطنتطلبها دفاع کردند؛ نتيجه چه شد؟ نتيجه اين شد که در مقابل همهى اين اتحاد و اتفاق ناميمون، مردم عزيز ما، ملت بزرگ ما در روز نهم دى، در روز بيست و دوى بهمن، آنچنان عظمتى از خودشان نشان دادند که دنيا را خيره کرد. ايران امروز، جوان امروز، تحصيلکردهى امروز، ايرانيان امروز، آنچنان وضعيتى دارند که هر توطئهاى را دشمن عليه نظام جمهورى اسلامى زمينهچينى کند، به توفيق الهى توطئه را خنثى ميکنند. منتها توجه داشته باشيد؛ بايد تقوا پيشه کنيم. آنچه ما را قوى ميکند، تقواست؛ آنچه ما را آسيبناپذير ميکند، تقواست؛ آنچه ما را به ادامهى اين راه تا رسيدن به اهداف عاليه اميدوار ميکند، تقواست.
_ خطبههاى نماز جمعهى تهران در حرم امام خمينى (ره) در بيست و يکمين سالگرد ارتحال حضرت امام خمينى (ره) 14/03/1389
هيچ کس نگويد من تکليفى ندارم
آنچه که براى ما لازم است، اين است که آحاد مردم، مسئولين، غير مسئولين، بخصوص جوانها، بخصوص کسانى که سخن و حرفشان تأثير دارد، احساس مسئوليت حضور در صحنه را از دست ندهند. هيچ کس نگويد من تکليفى ندارم، من مسئوليتى ندارم؛ همه مسئولند. مسئوليت معنايش اين نيست که اسلحه ببنديم، بيائيم توى خيابان راه برويم؛ در هر کارى که هستيم، احساس مسئوليت کنيم؛ مسئوليت دفاع از انقلاب و از نظام جمهورى اسلامى؛ يعنى از اسلام، يعنى از حقوق مردم، يعنى از عزت کشور. اين، شرط اول: همه بايد اين احساس مسئوليت را داشته باشيم. و من مىبينم که اين احساس مسئوليت را داريم. اين را مردم کشور ثابت کردند، ثابت ميکنند؛ حالا يک نمونهى واضحش همين 9 دى بود که اشاره کردند؛ نمونههاى ديگرى هم هست؛ 22 بهمن در پيش است، دههى فجر در پيش است. مردم حضور خودشان را، آمادگى خودشان را، سرزندگى و نشاط خودشان را نشان دادهاند، باز هم نشان خواهند داد.
_ ديدار مردم مازندران در سالگرد حماسه 6 بهمن 6/11/1388
مشتي بر دهان فتنهگران
فتنهى سال گذشته جلوهاى از توطئهى دشمنان بود؛ فتنه بود. فتنه يعنى کسانى شعارهاى حق را با محتواى صددرصد باطل مطرح کنند، بياورند براى فريب دادن مردم. اما ناکام شدند. هدف از ايجاد فتنه، گمراه کردن مردم است. شما ملاحظه کنيد؛ مردم ما در مقابلهى با فتنه، خودشان به پا خاستند. نهم دى در سرتاسر کشور مشت محکمى به دهان فتنهگران زد. اين کار را خود مردم کردند. اين حرکت - همان طورى که گويندگان و بزرگان و همه بارها گفتهاند - يک حرکت خودجوش بود؛ اين خيلى معنا دارد؛ اين نشانهى اين است که اين مردم بيدارند، هشيارند. دشمنان ما بايد اين پيام را بگيرند. آن کسانى که خيال ميکنند ميتوانند ميان نظام و ميان مردم جدائى بيندازند، ببينند و بفهمند که اين نظام، نظام خود مردم است، مال مردم است. امتياز نظام ما به اين است که متعلق به مردم است. آن کسانى که با همهى وجود نظام جمهورى اسلامى را و اسلام را و اين پرچم برافراشته را در اين کشور نگه داشتهاند، در درجهى اول خود مردمند؛ دشمنان ما اين را بفهمند. سردمداران دولتهاى مستکبر - و در رأس آنها آمريکا - عليه ملت ما حرف ميزنند، توطئه ميکنند، گاهى شعار ميدهند، گاهى اظهارات مزوّرانه ميکنند، گاهى صريحاً دشمنى ميکنند، گاهى در لفافه ميبرند؛ اينها همه براى اين است که تحليل درستى از مسائل ايران و شناخت درستى از ملت ايران ندارند. ملت ما ملت بيدارى است، ملت هشيارى است.
وقتي عاشورا به کمک ملت آمد
حضور عظيم و خروشان مردمي در 9 دي 88 ، تجلّي بارزي از هويت و ماهيت انقلاب يعني روح ديانت حاکم بر دلهاي مردم بود.
نهم دي 88، حادثه کوچکي نيست بلکه آن حرکت عظيم و ماندگار مردمي، شبيه حرکت بزرگ ملت در روزهاي اول انقلاب است و بايد تلاش شود در سالگرد اين حماسه، حرف اصلي ملت ايران، يعني حرکت در سايه دين و تحقق وعدههاي الهي تبيين شود.
هنر اصلي امام خميني(ره)، وارد کردن مردم به صحنه بود و در هرجايي که مردم با شجاعت، بصيرت و عمل متناسب با ايمان خود، وارد ميدان شدند تمام مشکلات، و بزرگترين موانع در مقابل اراده مردم از بين ميرود.
در هر نقطهي از جهان چنانچه مردم با هدف و شعار مشخص و ايمان و عمل متناسب، به عرصه بيايند هيچ عاملي قادر به مقاومت نيست و اين يک نسخه کلي براي تمام ملتهاست، که امام خميني(ره) به آن عمل کرد و ملت ايران هم با اعتماد به امام راحل عظيمالشان، آن را بصورت عملي اثبات کرد.
آن معجزهگري که همه مردم را بسيج کرده، به صحنه ميآورد و با وجود همه سختيها آنان را در صحنه نگه ميدارد، ايمان قلبي و ديني است چرا که بر اساس ايمان ديني، شما در هر شرايطي پيروز خواهيد بود و شکست معنايي ندارد.
(با اشاره به 9 دي)، در اين روز، مردم براساس وظيفه ديني خود به ميدان آمدند تا نشان دهند بر خلاف تبليغات فتنهگران، مردم ايران ضمن پايبندي به نظام جمهوري اسلامي از عزم و اراده ديني استوار برخوردارند.
اين فتنه، صرفا منحصر به حضور عدهاي افراد در خيابانها نبود، بلکه ناشي از يک بيماري بود که با اقدامات سياسي و امنيتي قابل دفع شدن نبود، و به يک حضور عظيم مردمي نياز داشت، که چنين هم شد.
همانگونه که در ابتداي انقلاب، محرم به کمک اين مردم آمد و امام خميني(ره) فرمود خون بر شمشير پيروز است، در قضاياي 9 دي هم، عاشورا به کمک ملت آمد و حماسه بزرگ و ماندگاري را خلق کرد.
اولاً در بزرگداشت نهم دي جنبههاي شعاري غلبه پيدا نکند و ثانياً به عمق شعارها که حرف اصلي ملت ايران بود، توجه شود.